بتن ضد آب

بتن ضد آب یک ماده نفوذ ناپذیر است که برای ساخت و ساز مقاوم در برابر آب با دوام و طولانی مدت استفاده می شود. برای بهبود نفوذ ناپذیری بتن ، می توان مواد افزودنی های بتن ضد آب به آن اضافه کرد.

با این وجود ، طراحی و ساخت یک سازه بتونی واترپروف یک رویکرد سیستمی است و بتن ضد آب تنها یکی از عناصر آن است. نفوذ ناپذیری آب با انجام الزامات محدود کننده نفوذ پذیری از طریق خود بتن ، اتصالات ، قطعات نصب شده و ترک ها تعیین می شود.

بتن ضد آب چیست

بتن ضد آب از یک سیستم نفوذ ناپذیر با عملکرد بالا برای بتن استفاده می کند که از مواد افزودنی فوق روانکاری و ضد آب در آن استفاده می شود. به بیان ساده با اضافه کردن برخی مواد همچون میکروسیلیس ، افزودنی ها ضمن ایجاد قابلیت نفوذ ناپذیری ، در کاهش تعداد مویرگ های داخل بتن – سوراخ های میکروسکوپی که اجازه عبور آب و بخار آب را می دهند، کمک می کنند. استفاده از بتن ضد آب باعث کاهش نفوذ پذیری و جذب آب و همچنین کاهش ورود هوا می شود.

بتن ضد آب چیست

بتونی که ضد آب نباشد ، به آب اجازه نفوذ می دهد. وقتی آب به آرماتورهای فولادی درون بتن رسید ، میلگردها زنگ زده و منبسط می شوند و حفره های توخالی ایجاد می کنند که مقاومت آن منطقه را ضعیف می کند. این حفره ها سپس با آب پر می شوند.

یک چرخه زوال را تغذیه می کنند ، تا زمانی که به کارهای اساسی برای بهبود نیاز نباشد ، اثرات آن مشخص نمی شود. با مشخص کردن محلول ضد آب مناسب از ابتدا و اطمینان از مخلوط شدن ، قرار دادن و فشرده سازی بتن به طور صحیح ، می توان از این سناریو جلوگیری کرد.

افزودنی ها و پودر ضد آب کننده بتن

نکته : دقت نمایید که استفاده از برخی مواد برای نفوذ ناپذیری موقتی بوده نمی توان به آن ها اطمینان صد در صد داشت. رنگ ضد آب بتن و پودر ضد آب کننده بتن از جمله این موارد هستند که اکثرا از لحاظ تجاری تبلیغ می شوند و تنها به عنوان مکمل می توان از آن ها استفاده نمود.

بتن معمولی تا چه حد قابلیت نفوذ ناپذیری دارد

به منظور تأمین قابلیت کارایی کافی برای قرار دادن و تراکم مناسب و تسهیل اختلاط و حمل و نقل مناسب به محل ، اکثر بتن ها حاوی آب بیش از مقدار مورد نیاز برای هیدراتاسیون ساده سیمان خواهند بود. با سخت شدن بتن ، این آب اضافی از بتن خارج می شود و شبکه ای از مویرگهای ظریف و منافذ داخلی ایجاد می کند.

استفاده از بتن واترپروف در سد

جذب مویرگی طبیعی مکانیسم غالب حمل آب از طریق بتن است که یک سر فشار هیدرواستاتیک وجود دارد. در اصل ، تا آنجا که به آب مربوط می شود ، بتن معمولی مانند یک اسفنج متراکم رفتار می کند.

یک متر مکعب بتن خشک معمولی و با کیفیت ، معادل تقریبا 60 لیتر آب را فقط در 30 دقیقه جذب می کند! سرعت این جذب است که مهم است زیرا این امر مستقیماً بر میزان رطوبت ، مثلاً در یک زیرزمین ، یا شروع خوردگی تقویت کننده در اثر حمل کلریدهای محلول توسط آب به بتن ، مثلاً در یک تونل زیر دریا تأثیر می گذارد.

روش ساخت بتن ضد آب

در روش ساخت بتن ضد آب، نفوذ ناپذیری تا حد زیادی به نسبت آب ، سیمان و درجه تراکم آن بستگی دارد. این مخلوط باید به گونه ای طراحی شود که استحکام کافی و چگالی ساختاری را داشته باشد ، در حالی که قابل اجرا باشد تا تراکم کامل را فراهم کند. این اصطلاح طیف وسیعی از بتن های آماده ویژه را برای جلوگیری از نفوذ آب به بتن یا نگهداری آن درون سازه در بر می گیرد.

هنگامی که با روشهای سنتی دستیابی به سازه های ضد آب مقایسه می شود ، این بتن مزایای جذابی را هم در صرفه جویی در هزینه و هم در زمان استفاده به پیمانکاران و استفاده کنندگان کنندگان می دهد.

در مراحل ساخت بتن ضد آب به جز مواد رایج که از ماسه ، سنگ مخلوط و سیمان تشکیل شده است، از ژل میکروسیلیس که قابلیت نفوذ ناپذیری دارد استفاده می گردد.

استفاده از پوشش ضد آب بتن

مواد آب کننده بتن چسب SA12

در آخر برای مطمئن شدن از واترپروف بودن بتن به سطح بیرونی (قسمتی که می خواهیم در برابر رطوبت مقاومت داشته باشد) از پوشش ضد آب بتن استفاده می کنیم. برخی از این پوشش ها شامل چسب بتن ضد آب همچون z90 ، SA12 می باشند. این لایه بیرونی همچون یک سطح لاتکس پلاستیکی از ورود آب به داخل بتن جلوگیری می کند.