وجود ادرار در آب استخر

قبل از اینکه آب تنی کنید، این را بدانید: حتماً ادرار در استخر وجود دارد. اما، احتمالاً زیاد نیست.

بر اساس یک نظرسنجی در سال 2012، حدود 1 نفر از هر 5 نفر اعتراف کرده اند که حداقل یک بار در استخر شنا ادرار کرده اند. “کارلی گیر” عضو سابق تیم ملی شنای ایالات متحده، گفت: و اگر از شناگران المپیکی بپرسید، خوب، این میزان بسیار بالاتر است: تقریباً 100 درصد.

انجمن شیمی آمریکا (ACS) تخمین می زند که بین 30 میلی لیتر تا 80 میلی لیتر ادرار برای هر فرد در یک استخر وجود دارد. و یک مطالعه در سال 1997 مقدار دیگری را تخمین زده است: به طور متوسط 70 میلی لیترادرار برای هر نفر.

بنابراین حتی اگر تخمین بالاتر را در نظر بگیرید، یعنی 80 میلی لیتر ادرار برای هر نفر، برای وجود یک لیتر (0.3 گالن) ادرار به بیش از 12 نفر در استخر نیاز دارید. از سوی دیگر، یک استخر به اندازه المپیک حدود 2.5 میلیون لیتر (660430 گالن) آب دارد.

اما این اعداد فقط تخمینی هستند. تعیین اینکه دقیقاً چه مقدار ادرار در یک استخر شناور است کمی دشوارتر است. مشکل این است که دانشمندان هنوز راه برای اندازه گیری میزان دقیق ادرار در استخرها ندارند. (این بدان معنی است که افسانه ای در مورد یک ماده شیمیایی در استخرها که ادرار شما را ارغوانی می کند و شما را لو میدهد فقط یک افسانه است).

ادرار از بسیاری از مواد شیمیایی از جمله آب، نمک، پروتئین و مواد زائد ساخته شده است. در یک مطالعه در سال 2013، دانشمندان تخمین زدند که ادرار حاوی حداقل 3000 ماده شیمیایی مختلف است و این ترکیبات لزوماً منحصر به ادرار نیستند.

به گفته ویلیام کارول، استادیار شیمی در دانشگاه ایندیانا، ادرار حاوی ترکیبات آلی زیادی است که شبیه بسیاری از ترکیبات آلی  دیگر است.  هنگامی که این ترکیبات با یک ماده ضد عفونی کننده – به عنوان مثال، کلر – تماس پیدا می کنند، ماده ضد عفونی کننده آنها را از هم جدا می کند. این بدان معناست که تنها چیزهایی که از ادرار در آب استخر باقی می‌ماند، خرده‌ مولکول‌های اصلی است و هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا این قسمت ها از ادرار یا ماده آلی دیگری به وجود آمده‌اند، در دسترس نیست.

یک راه حل شیرین؟

در یک مطالعه که در مارس 2017 منتشر شد، محققان کانادایی روشی را برای اندازه‌گیری ادرار در آب استخر تشریح کردند. روشی که شامل کنار زدن این واکنش‌های شیمیایی است. محققان ترکیبی را در ادرار مورد هدف قرار دادند که با سایر مواد شیمیایی موجود در ادرار یا کلر موجود در استخر واکنش نشان نمی‌دهد: یک شیرین‌کننده مصنوعی به نام آسسولفام پتاسیم.

در این مطالعه که در مجله Environmental Science & Technology Letters منتشر شده است، محققان غلظت آسسولفام پتاسیم را در 22 استخر شنا و 8 جکوزی و همچنین با آب لوله کشی شهری در دو شهر کانادا اندازه گیری کردند.

دانشمندان دریافتند که غلظت‌ها از 30 نانوگرم در لیتر تا 7110 نانوگرم در لیتر متغیر است، که می‌توان آن را با عواملی مانند نحوه فیلتراسیون آب استخر و تعداد افرادی که در استخر شنا می‌کردند (و احتمالاً ادرار می‌کردند) توضیح داد. به گفته این مطالعه، به طور متوسط غلظت این شیرین کننده مصنوعی در ادرار 4000 نانوگرم در هر میلی لیتر آب است.

محققان با استفاده از غلظت پتاسیم آسه سولفام از 22 استخر و هشت جکوزی، 15 نمونه را از دو استخر در یک دوره سه هفته ای جمع آوری کردند. آنها تخمین زدند که یک استخر 220000 گالن (830000 لیتر یا یک سوم اندازه استخر المپیک) حاوی حدود 20 گالن (75 لیتر) ادرار و یک استخر 110000 گالن (420000 لیتر) حدود 8 گالن (30 گالن) بود.

و بله، حدود 20 گالن ادرار ناخوشایند به نظر می رسد – به خصوص اگر آن را به عنوان 20 پارچ شیر در یک ردیف تصور کنید. اما در یک استخر 220000 گالن، این تنها 0.01 درصد از کل مایع موجود در استخر است – به عبارت دیگر، یک قطره در سطل.

به اسناد بیشتری نیاز دارید که ادرار در استخر وجود دارد؟ دفعه بعد که شنا کردید، کمی از آب بنوشید. بوی کلاسیک استخر در واقع بوی کلر نیست، بلکه ترکیبی به نام تری کلرامین است.  زمانی که یک ماده شیمیایی به نام اوره، که در ادرار و عرق یافت می شود، با کلر موجود در آب واکنش نشان می دهد، ایجاد می شود.