نگهداری آب استخر

برای تمیز نگه داشتن آب استخر  سرویس و نگهداری مداوم مورد نیاز است. اطلاعات در مورد استفاده از تجهیزات، مراقبت و نحوه آزمایش آب استخر خود را برای نگهداری آسان استخر در این بخش مطالعه کنید.

نقش پمپ

مرکز سیستم گردش آب توسط پمپ است. آب از استخر حرکت می کند و پس از عبور از فیلتر جهت حذف هر گونه گرد و غبار، خاک و مواد معلق مجددا به استخر بر می گردد.

مدت زمان کارکرد پمپ چقدر است؟ اندازه لوله، اندازه استخر، بار شناگر و اندازه پمپ همه در تعیین اینکه چه مدت شما باید پمپ خود را روشن  نگه دارید موثر است. برای تعیین میزان کارکرد گمگ حتما با کارشناسان مشورت کنید. آنها می توانند براساس شرایط استخر شما، مقدار مناسب زمان کارکرد پمپ جهت تصفیه آب استخر تعیین کنند.

اگر پمپ شما درست کار نکند، آب استخر  به درستی گردش نکرده و یا فیلتر نمی شود.

سیستم تصفیه

کار سیستم تصفیه، حذف خاک و گرد و غبار ناشی از آب استخر است. در حالی که سبد skimmer و سبد مو و لنت در پمپ در فیلتر کردن آب استخر نقش مهمی دارند، عنصر اصلی این سیستم، فیلتر خود است. اگر شما اغلب اغلب فیلترهای شن و یا دیواره را فیلتر می کنید، فیلتر نمی تواند به پتانسیل تمیز کردن آن برسد و شما هدر می دهید. اکثر فیلترها نیاز به ضدعفونی کردن دارند هنگامی که فشار سنج افزایش می یابد 8-10 psi از تمیز. مشورت با استاد حرفه ای خود را برای درک نقش که skimmer و پمپ بازی در حفظ استخر خود را تمیز. همیشه با راهنمایی صاحب خود برای اطلاعات مربوط به نوع فیلتر مورد نظر خود مشورت کنید.

انواع فیلترها

فیلترها از اصلی ترین قسمت های سیستم تصفیه یک استخر هستند. سه نوع فیلتر که در استخرهای شنا استفاده می شود تا آلودگی های فیزیکی را که از شناگران و محیط وارد آب می شوند حذف کنند.

• فیلتر شنی

• فیلترهای کارتریجی

• فیلترهای دیاتومه

فیلترها همواره نیاز به شستشوی معکوس دارند. بالا رفتن فشار فیلتر نشان دهنده فرارسیدن زمان بکواش  و یا شستشو است.

جهت دستیابی به راندمان بهتر فرایند فیلتراسیون بهتر است به طور سالیانه سیلیس و یا کارتریج فیلتر به ظور کامل ششسته و یا تعویض شوند. 

تست کردن پارامترهای آب استخر 2-3 بار در هفته در تابستان و یک بار در هفته در طول زمستان برای حفظ تعادل آب و سطح بهداشتی مناسب جهت حفظ سلامت شناگران لازم است. استفاده از تستر های رنگی (نوارهای تست) یک روش سریع برای آزمایش استخر جهت  کنترل ماده گندزدای کافی و همچنین pH و قلیائیت کل است. آزمایش های کامل نیز تضمین می کند که میزان کلسیم حفظ شده و فلزات محلول در آب استخر وجود ندارند. این آزمایش ها توسط آزمایشگاه ها و یا با تجهیزات حرفه ای انجام می شود. برای جلوگیری از رشد جلبک، خوردگی و رسوبگذاری آب و در نهایت دستیابی به حداکثر رفاه شناگران، پارامترهای آب استخر باید با سطوح زیر منطبق باشد:

تعادل PH

pH اندازه گیری میزان اسیدیته  آب استخر است. pH استخر باید آزمایش شود و در صورت لزوم به صورت هفتگی تنظیم شود. اگر pH آب استخر به طرف اسید میل  کند، خوردگی سطوح و تجهیزات می تواند رخ دهد. اگر pH آب استخر  به سمت قلیایت  میل کند، رسوب، و کدورت( آب ابری) می تواند رخ دهد.

در محدوده pH 8.5، کلر تنها حدود 10٪ فعال است. در محدوده pH 7.0 کلر حدود 73٪ فعال است. اگر pH شما حدود 7.5 باشد، كلر 50-60٪ فعال خواهد بود. نگه داشتن pH در محدوده توصیه شده 7-7.2  اجازه خواهد داد که از کل پتانسيل كلر موجود در استخر استفاده كنید.

نکته: هنگام اضافه کردن هر گونه محصولات مراقبت از استخر به استخر، همیشه برچسب های محصول را مطالعه کنید. هرگز محصول ها را با هم ترکیب نکنید. اگر مطمئن نیستید که چگونه محصولات را باید استفاده کنید، با کارشناس استخر خود تماس بگیرید.

کلر

کلرزنی یکی از قدیمی ترین و موثرترین روش های گندزدایی آب می باشد. کلر یکی از اساسی ترین مواد گندزدایی در استخرهای عمومی است که به دلیل قابلیت ماندگاری بالا در آب جهت حذف آلودگی های ثانویه که به آب وارد می شوند حذف آن از سیستم گندزدایی امکان پذیر نیست. کلر همانند سایر گندزداها دارای مزایا و معایب خاص خود می باشند.

یکی از معایب کلرزنی وابسته بودن این روش به pH آب می باشد یعنی با تغییر pH آب راندمان کلرزنی دچار تغییر خواهد شد. pH مناسب برای شنا 7.4-7.2 است که باید توجه داشت در استخرهای شنا معمولا با ورود شناگران به آب  و در اثر اضافه شدن چربی ها، کرم ها، عرق بدن و …. pH بالا رفته و آب به سمت قلیایی شدن میل می کند. در استخرهای روباز وضعیت جوی هوا نیز روی pH اثرگذار است.

نکته دیگر در امر کلرزنی استخر این است که گیزان کلر باید به آب تزریق شود تا طبق دستور اداره بهداشت و استانداردهای تعریف شده به میزان 3-1ppm   کلر باقیمانده در آب داشته باشیم. واضح است که در طی روزها و ساعات مختلف میزان آلودگی بسته به تعداد نفرات در آب و شر ایط بهداشتی آنها آلودگی استخر متفاوت و متغیر خواهد بود.

سختی کلسیم

سختی کلسیم مقدار کلسیم حل شده در آب استخر است. مقدار کلسیم بالا می تواند باعث رسوب کلسیم در سطوح استخر و همچنین تجهیزات شود. محدوده مناسب برای سختی کلسیم در آب استخر 200-250 ppm  می باشد. اگر با سختی بالای کلسیمی مواجه شدید، کارشناسان استخر شما می توانند بهترین روش برای درمان استخر را به شما توصیه کنند. اگر آزمایش های اولیه نشان می دهد که شما در استخر سختی کلسیمی بسیار بالایی دارید، نمونه ای از آبی استخر را با آن پر می کنید را برای تجزیه و تحلیل بیشتر به آزمایشگاه بفرستید.

فلزات محلول

هیچ یون فلزی در آب شنا استخر شما وجود ندارد. یون فلزات می توانند سبب ایجاد رنگ در استخر شوند. شایع ترین انواع فلزات که در آب های استخر ظاهر می شوند مس، آهن و منگنز است. اگر یون فلزات در استخر وجود داشته باشد باید منبع فلزات را تعیین کرده و در صورت امکان آن را حذف کنید.