مواد شیمیایی استخر

علاوه بر حفظ سطح کلر آب استخر، همچنین می بایست PHاستخر، میزان قلیایی استخر ، تثبیت کننده کلر (سینوریک اسید) و درجه سختی و میزان کلسیم آب نیز باید به درستی نگهداری شوند تا آب استخر را برای شناگران پاک و پاکیزه نگه دارد. اگر این سطوح شیمیایی استخر گاهی اوقات مورد آزمایش قرار نگیرند و به درستی نگهداری نشوند، نتیجه آن کیفیت پایین آب، هدر رفتن مواد شیمیایی، تحریک پوست و چشم شناگران و آسیب رساندن به سطوح و تجهیزات استخر می شود.

میزان PH و قلیایی

سطوح PHو قلیایی آب شنا در مناطق بسیاری از استخر شنا تاثیر می گذارد و اگر شما انتظار داشته باشید که استخر خود را با موفقیت حفظ کنید، باید در سطوح صحیح نگهداری شوند. قلیایی آب استخر به عنوان یک بافر برایPHعمل می کند و به جلوگیری از نوسانات PH سطح استخر کمک می کند. درجه قلیایی باید درمحدوده 80 تا 120 ppm حفظ شود. PHمیزان اسیدیته آب استخر است و سطحPHباید در 7.2 – 7.6 ppm حفظ شود. حفظ PHآب استخر تا حدودی حساس است، اما اگر قلیایی در محدوده مناسب نگهداری شود، به راحتی کنترل می شود. اگر سطح PH استخر در محدوده نگهداری نشود، آب استخر پوست و چشم شناگر را تحریک می کند، باعث خوردگی سطوح نجهیزات تصفیهخواهد شد و همچنین کنترل میزان کلر استخر را مشکل می کند. تمام کیت های پایه باید سطحPHو قلیایی آب استخر را بخوانند و این سطوح به راحتی با سیستم های متعادل کننده آب تنظیم می شود.

تثبیت کننده

نام شیمیایی تثبیت کننده آب استخر ،  سیانوریک اسید است. سطح تثبیت کننده آب استخر باید در 30-50 ppm حفظ شود. سطح تثبیت کننده مهم است، اما معمولا در ابتدای فصل شنا زمانی که یک استخر باز می شود، آزمایش می شود. تثبیت کننده در آب شنا استخر بخشی از کلر را در آب های استخر در یک سطح مولکولی احاطه میکند و در استخرهای سرباز از فرسایش سریع کلر توسط نور خورشید جلوگیری می کند.علائم داشتن بیش از حد تثبیت کننده و یا کمبود آن در آب استخر شما بسیار شبیه است و اگر شما مشکل حفظ سطح کلر دارید درحالی  که سایر مقادیر شیمیایی به درستی متعادل شده اند، باید سطح تثبیت کننده آزمایش شود. اگر آزمایش سطح تثبیت کننده کمتر از 30 ppm باشد، سطح کلر حفظ خواهد شد، زیرا هر کلر اضافه شده به استخر شما به سرعت تبخیر می شود و در نور مستقیم خورشید از بین می رود. اگر سطح تثبیت کننده بالای 50 ppm تست شده باشد، نگهداری سطح کلر نیز مشکل خواهد بود. تثبیت کننده بیش از حد کلر را کاملا از بین می برد و آن را غیر فعال می کند. در این حالت کلر قادر به ترکیب با باکتری ها و آلودگی های مضر برای تصفیه استخر نیست، و هنگامی که شما میزان کلر آزاد را آزمایش می کنید، آن را نزدیک صفر خواهید یافت .
در صورت لزوم برای بالابردن سطح تثبیت کننده، می توان مقداری به آب استخر اضافه کرد.ولی هنگامی که تثبیت کننده در آب استخر به مقدار اضافی وجود دارد، نمی توان آن را به راحتی برداشت کرد. برای کاهش سطح تثبیت کننده در یک استخر، آب استخر باید با کمی تخلیه و دوباره با آب شیرین رقیق شود. 25٪ از آب استخر باید تخلیه و جایگزین آب تازه شود. آب استخر باید به مدت 12-24 ساعت به گردش درآید و سطح تثبیت کننده باید دوباره آزمایش شود. این فرایند باید تا زمانی که آزمایش ، تثبیت کننده در محدوده مجاز نشان دهد تکرار شود.
قرص کلر و کلر گرانول که توسط بیشتر صاحبان استخر استفاده می شود، یک فرم پیش از تثبیت کلر است. این به این معنی است که کلر حاوی مقدار کمی از تثبیت کننده است و هر بار کلر به استخر اضافه می شود مقدار بسیار کمی از تثبیت کننده اضافه می شود. این مقدار کمی از تثبیت کننده با کلر اضافه شده به طور معمول سبب ایجاد مشکل در استخر های بیرونی نمی شود، زیرا تبخیر و هدر رفت آب بیشتر است و آب شیرین به طور مرتب اضافه می شود که تثبیت کننده را رقیق می کند. شکل اولیه از کلر به طور پیش تثبیت شده نباید در یک استخر سرپوشیده استفاده شود زیرا تبخیر بسیار کمتر رخ می دهد. مقدار کمی تثبیت کننده با قرص های معمول کلر در استخر سرپوشیده ایجاد شده و باعث مشکلات می شود. صاحبان استخرهای داخل سالن نیاز به استفاده از فرم غیر تثبیت شده از کلر دارند.

سختی کلسیم

سختی کلسیم آب استخر به میزان کلسیم موجود در آب استخر اشاره دارد. سختی کلسیم باید در 80-150 PPM در استخر با ورقه ورقه ای و یا 150-200 PPM در استخر پایان بتن یا گچ نگهداری شود. سطح پایین سختی کلسیم می تواند منجر به شرایط خوردگی آب شود. شرایط خوردگی آب به سطح استخر، تجهیزات استخر و لوله کشی استخر آسیب می رساند. اگر استخر شما یک گچ یا سنگ تراشی به پایان برسد، آب خورنده کلسیم را از دیواره های استخر و کف جذب می کند، در حالی که سطح سختی آن به 150 پی پی ام می رسد، در سطح استخر غذا می خورد. سطح سختی کلسیم را می توان به آسانی افزایش داد

اگر سطح سختی کلسیم بالا باشد، آب استخربه حالت شیری رنگ در می آید . همچنین رسوب سفید رنگ در اطراف دیواره ها قابل مشاهده است. همچنین در داخل تجهیزات استخر و لوله کشی استخر رسوبات سفیدرنگ شکل می گیرد. از یک سختی گیر کلسیم  می توان برای کاهش سختی به دامنه دلخواه برای استخر استفاده کرد. همچنین میتوان بخشی از آب استخر شنا را با آب شیرین که دارای درجه سختی کلسیم پایینتر است، جایگزین کرد .
کلسیم احتمال دارد در ابتدا از طریق آب استفاده شده برای پر کردن استخر وارد شده باشد و یا همچنیناز طریق مواد شیمیایی مورد استفاده برای تصفیه  آب اضافه شده باشد.ماده شیمیایی اصلی که کلسیم را به آب استخر اضافه می کند، کلر استخر (کلسیم هیپوکلریت) جهت ایجاد شوک کلر است. اگر متوجه شوید که سطح سختی کلسیم شما بیش از حد بالا است، برچسب شوک استخر را بخوانید و ممکن است متوجه شوید که ماده فعال هیپوکلریت کلسیم است. هر بار که این شوک استخر به آب استخر اضافه می شود، کلسیم به آب اضافه می شود. برای حل این مشکل، شوک استریل بدون کلر باید به طور منظم، به جای شوک کلر استاندارد (کلسیم هیپوکلریت) استفاده شود. عنصر فعال در شوک بدون کلر، مونوپارسولفات پتاسیم است. این ماده همان کار مورد نظر را با باکتری ها و آلیاژهای مضر در آب استخر می دهد، اما شوک بدون کلر حاوی هیچ کلسیمی نیست.